کتاب ها در هم و برهم. همه چیز بهم ریخته.

اکثر وسایلم را پیدانمیکنم.

فقط به زور لپ تاپ اسقاطی ( و ایضا از اولش اقساطی) و سیم تلفن را از بین خرت و پرت ها میکشم بیرون.

اشتباه نکنید. اینجا زلزله نیامده.

این حکایت هر ساله بسیاری از طلبه هاست. خانه ها گرانتر میشود و باید بروی جایی که  حداقل با دوبرابر در آمدت جور در بیاید.

 هنوز نگفته ای که یک زیر زمین اجاره ای....

_ چند نفرید؟

_ طلبه اید؟

 خوش خوراک هم  هستند! به طلبه بهتر اجاره میدهند چون بیشتر رعایت میکند.

چهل سالت هم شده باشد،  یک بچه بیشتر نباید داشته باشی.

حالا  یکی به این مرد کلرجی عزیز بگوید مدتی  صبر کند تا ما وسایلمان را در این جایی که دیگران به آن میگویند خانه،‏مرتب کنیم، بعد  ببینم چه حرف بدرد نخوری هست تا بنویسم.

 

بازدید امروز: 5

---

کل بازدید :249442

خانه وبلاگ هایم
فرّ دانایی
شهاب الدین